தொலைந்திட
வேண்டும்…
காட்டுக்குள்ளே
தொலைந்திட
வேண்டும்…
திசைக்கு சூரியன்
வழிக்கு விண்மீன்
குடிக்கத் தேன் சுனை
புசிக்க மலைக் கனி!
அடைந்திட அணில் பொந்து
தூளியாட நெடு விருட்சம்
அயர்ந்திட புல் படுக்கை
ரசித்திட பால் வெளி!
ஆடிக் களிக்க மயிலும் ஆனையும்
பேசிச் சிரிக்க கிளியும் குருவியும்
தாவிக் குதிக்க மந்தியும் மானும்
பயந்து பதுங்க புலியும் கரடியும்!
வண்டுகள் மீட்டும் ரீங்காரம்
நீர்த் தவளை கூட்டும் சிறு நாதம்
சர சரக்கும் சர்ப்பமொடு
மயக்கும் குயிலின் தேவ கானம்!
ஈரச் சருகின் சுகந்தம்
நிசப்தத்தின் ஏகாந்தம்
இறை நிகர் பரவசம்
யாவருக்கும் வழங்கும் ஓரிடம்!
வாழ்வின் சுழற்சியில்
தொலைந்த நமை மீட்க
சிரமேறிய கனமிறக்கி
கவலை யாவும் மறக்க…
ஓர் நாளேனும்…
தொலைந்திட
வேண்டும்…
காட்டுக்குள்ளே
தொலைந்திட
வேண்டும்…!
~நளினி சுந்தரராஜன்.