அப்பா

மனமெல்லாம் வருடும்

மணிகுயிலின்

ஓசை!!!

அதுபோல

உந்தன் குரலை

என்னோடு துணைக்கு

அனுப்பிய

தூதுவனே!!!

திக்கெற்றக்

காட்டில்

திசை மாறும்

பொழுதெல்லாம்

வழிக்காட்டியாய்

வரும்

மின்மினிப்பூச்சியின்

பின்னச்சிறகின்

ஒளிரும் ஒளியாய்

வருவாயே!!!

கரடுமுரடான

பாதையில்

அடிமேல்அடி எடுத்து

வைக்கப் பாதசுவடாய்

என் மனதோடு நிலைப்பாயே!!!

அஞ்சி நிற்கும்

வேளையிலும்

அஞ்சாமல் இருக்க

கம்பு சுத்தும்

உன் ஆட்டத்தை

என் நெஞ்சோடு வீரமாய்

பதித்தாயே!!!

கணக்கு போட

திரணியத்துக்கிடக்கையில்

மாகாணி,அரைக்காணி

கணக்குப்பாடத்தை

என் நெஞ்சோடுப் புதைத்தாயே!!!

சோம்பலான நேரம்

சோம்பித் திரியேல்

ஒளவையார் பாடலை

உன் சீர்காழி குரலில்

பரிசாகத் தந்தாயே!!!

என் வழித்துணைக்கு

நீர் விட்ட விதையின்

விருட்சத்தில் நிழலாய்

வாழ்கின்றேன்

உந்தன் மணிக்குயில்

அப்பா….